Jestem taka piękna – recenzja

Bez skrępowania potyka się na czerwonym dywanie przed Kayne Westem i Kim Kardashian, swoją ciążę ogłasza przez Instagram koleżanki, podając tę wiadomość na końcu listy faworytów do amerykańskiego parlamentu. Twierdzi, że rozmiar ciuchów 38-42 to rozmiar idealny i wierzymy bo to nie przeszkadza jej w pozowaniu do rozbieranych zdjęć w kalendarzu Pirelli czy w Vanity Fair. Gdy zaś zapyta się ją o listę mężczyzn, z którymi spała, pyta czy podać ją w kolejności od najstarszego do najmłodszego, czy alfabetycznie. Tak! To Amy Shumer.

Amy Schumer to nowojorska aktorka komediowa specjalizującą się w stand-upie, scenarzystka, aspirująca producentka i nietuzinkowa osobowość medialna znana z kontrowersyjnych wypowiedzi i żartów na temat bieżących wydarzeń społecznych i politycznych. Za swój serial „Inside Amy Shumer” została 3-krotnie nominowana do nagrody Emmy, trafiła też na listę 100. wpływowych kobiet magazynu Time. Na scenie jest przezabawna, jednak walczy o coś więcej niż rozbawienie publiczności. „Nie chcę brać udziału w tej grze i odnieść sukcesu. Chcę zmienić jej zasady” – powiedziała w wywiadzie dla amerykańskiego „Vogue’a”.

Renee, zwykła dziewczyna, doznaje urazu głowy na siłowni i odtąd wszystkie kompleksy związane z wyglądem znikają. Jej ciało staje się dla niej powodem do dumy i zachwytu. Amy wygląda jak wcześniej, ale jej zachowanie zmienia się diametralnie, zaczyna podziwiać każdą cząstkę siebie, w swoich oczach jest piękna i seksowna a wyraża to bardzo ekspresywnie, czym zadziwia i zachwyca otoczenie. Ludzie, którzy byli jej niechętni, poznając jej niezmąconą pewność siebie, zaczynają widzieć w niej atrakcyjną i odważną kobietę, której energia i entuzjazm wprawiają w ruch wszystko wokół niej.

Renee zdobywa nową pracę, zaczyna spotykać się z chłopakiem i w blasku, który roztacza pnie się po drabinie kariery, aż do momentu… no właśnie, to musicie już sprawdzić sami.

„Jestem taka piękna” pokazuje, że żyjemy w trudnym świecie, w którym jesteśmy obarczeni lękami przed niespełnianiem oczekiwań innych i frustracją, ponieważ nie zawsze możemy po prostu być sobą. Uroda i kształty jak spod skalpela pomagają przetrwać w tym świecie, ale jest to pomoc iluzoryczna. Piękno i bogactwo to nie to samo, co szczęście.

Reżyseria: Abby Kohn, Marc Silverstein
Rok produkcji: 2018
Gatunek: komedia
Autor: recenzja własna